මහින්ද දිනවිය යුත්තේ ඇයි?

ජනාධිපතිවරණය වෙත දේශපාලන කරලියේ සියල්ලන්ගේම අවධානය යොමු වී තිබේ.මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ පලමු නිල කාලය අවසන් වීමට වසර දෙකක් ඉතිරිව තිබියදී පල කල මෙම මැතිවරණය අද දවසේ දේශපාලනය ගැන අවදියෙන් සිටිනා බොහෝ දෙනාට පැහැදිලි කර ගත නොහැකි ගැටලු රාශියක් නිර්මාණය කරමින් සිටී.ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ප්‍රමුඛ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ අපෙක්ෂකයා ලෙස මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ඒකමතිකව ඉදිරිපත් වී ඇතත් විපක්ෂ අපේක්ෂකයා ගැන මේ වන විටත් තහවුරු වී නොමැත.නමුත් ඔහු හිටපු හමුදාපති සරත් ෆොන්සේකා බව අද කිසිවකුටත් තවදුරටත් රහසක් නොවේ.

එහි පලමු වෙඩි මුරය ලෙස ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සරත් ෆොන්සේකා මහතාට සහාය පල කලේය.පසු ගිය සිව් වසරක මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ පාලන සමය තුල ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ එහි ඉතිහාසයේ ලැබූ දරුණුතම කඩා වැටීමට ලක් වීමේ වාඩුව මේ සමගම සම්පූර්ණ කර ගැනීම ජවිපෙ අභිප්‍රායයි.ජාතිකත්වයේ මගින් පීලි පැන්නවූ ජවිපෙට අද උරුම වී ඇත්තේ තමාගේ සදාදරණීය නායකයා පන පිටින් බොරැල්ල කනත්ත පෝරණුවේ පුච්චා දැමීමට සෘජුව අණ දුන් රනිල් වික්‍රමසිංහගේ අනවරත පරාජය නවතා ගැනීමට මුක්කුවක් වීමටය.එහිදී යලි කිසිදා එජාප පාලනයක් ඒමට ඉඩ දෙන්නේ නැතැයි සහතික වූ ජවිපෙ වත්මන් නායකයා නොහොත් ජවිපෙ බිහිකල හොඳම දේශපාලන න්‍යායාචර්‍යවරයාගේ මතයද පරාජය කිරීමට අද එහි සිටිනා අනුර-ටිල්වින් කල්ලිය සමත් වී තිබේ.
ස්ථාවර දේශපාලන යුගයකදී තමන්ගේ මුග්ධ දේශපාලනයට ඇති ඉඩ කඩ සීමිත බව ප්‍රත්‍යක්ෂ කර ගෙන සිටිනා ජවිපෙ අද කැස කවන්නේ කෙසේ හෝ දේශපාලන ස්ථාවරත්වය අහිමි වන තැනට වැඩ සලස්වන්නටය.ඔවුන්ගේ දේශපාලනයට ඉඩක් පවතින්නේ එම අස්ථාවරත්වය තුල පමණි.තවද මහින්දගේ ජාතිකත්ව ලැදියාවටද සෘජුව මුහුණ දී ගත නොහැකි ඔවුන් ඒ සඳහා පිලිතුරක් සොයා ගෙන තිබේ.එනම් තමාට අහිමි ජනතා කැමැත්ත පික් පොකට් ගැසීමටය.නැතහොත් මංකොල්ල කා ගැනීමටය.ඒ සඳහා සුදුසුම චරිතය ඔවුන්ට හමු වී ඇත.2006 දී තනිව තරඟ කර ලබා ගත් දොලොස් ලක්ෂයකට අධික චන්ද ප්‍රමාණය පසු ගිය පලාත්සභා මැතිවරණයේදී යන්තම් දෙලක්ෂය ඉක්මවා යාමට පමණක් සිදු වන තැනට කඩා වැට්ටුවේ මහින්දගේ ජනතාවාදී ගමනයි.ජවිපෙට හිමිව තිබූ සටන් පාට තවදුරටත් වලංගු වීමට ඉඩ නොතබූ ඒ මහින්ද යුගය ජවිපට තිත්ත වී තිබේ.තම පක්ෂය තීරණාත්මක ලෙස දෙකඩ වූයේද මේ මහින්දගේ දේශපාලන ගමනම බව ජවිපෙට රහසක් නොවේ.එබැවින් සිදු කල යුත්ත ජවිපේ තෝරා ගෙන තිබේ.එනම් රටට කුමක් වුවත් තම පක්ෂය තව දුරත් ජීවී තත්වයේ පවත්වාගැනීමට නම් මහින්ද පාලනය හමාර කල යුතුය.ඒ සඳහා තම දේශපාලන නායකයා ඇතුළු 60,000ක් තරුණයක් ඝාතනය කලේ යැයි තමන් විසින්ම චෝදනා කල එජාපය සමග එක ගේ කන්නට ජවිපෙ සියලු සදාචාරාත්මක සළු පිළි ඉවතලා දේශපාලනිකව නිරුවත් වී තිබේ.මෙතැන් සිට දිග හැරෙනු ඇත්තේ එම ලැජ්ජාසහගත දීගයේ හිරිකිත ජවනිකාය.තමන් විසින්ම රනිල් ප්‍රමුඛ එජාපයේ නලලේ කෙටූ දේශද්‍රෝහී හන තම හැඳ සිටින සරමම ඔසවා ජනතාවගෙන් වසන් කිරීමට ජවිපෙ නායකයන් කටයුතු කලහොත් පුදුම විය යුතු නැත.ඒ ඔවුන් අද පත්ව ඇති බංකොලොත්කමේ ප්‍රමණයයි.

එජාපයද 1994 සිට තමන් ලබන අවමන් සහගත පරාජය ආපසු හැරවීමට මගක් සොයමින් සිටින්නේ බොහෝ කලක සිටය.එතෙක් තමන් ලබමින් සිටි පරාජය මහින්ද රාජපක්ෂගේ ආගමනයෙන් තවත් තීව්‍ර විය.එහිදී ජයග්‍රහණය තමන්ට පෙනෙන මානයෙන්ද තවත් ඈතින් ඈතට ඇදී ගියේය.මහින්ද රාජපක්ෂ ත්‍රස්ත මර්දන සටනට නායකත්වය දුන් දා සිට එයට එරෙහි වීම රනිල් කල්ලිය සිදු කර ගත් බරපතලම දේශපාලන වැරැද්ද විය.කොටි පරාද වීම ලක් වැසි බහුතරයේ ඒකායන අරමුණ වුවත් මේ කේම්බ්‍රිජ් කල්ලියේ අරමුණ එයට සපුරා වෙනස් ස්ථාවරයක විය.මාවිලාරුවෙන් පටන් ගත් සටන මහින්දට කොයි මොහොතේ පරාජය අත් වේදැයි නොඉවසිල්ලෙන් බලා සිටියේ මෙම දේශද්‍රෝහී කල්ලියයි.එයට පැති සහාය (side support ) ජවිපෙ කම්කරු ,වතු වෘත්තීය සමිතිවලින් ලැබුනු බවද අමතක නොකල යුතුය.ජවිපෙ ප්‍රධනත්වයෙන් එකල මෙහෙයවූ අසාර්ථක වැඩ වැරීම් බොහෝ දෙනාට අද අමතක වී ඇත.ත්‍රස්ත මර්දන සටනට දේශපාලන නායකත්වය දුන් මහින්ද රාජපක්ෂ ජනපතිවරයා පොදු සතුරා බවට පත් කර ගත් මෙම එජාප නඩය ඉන් නොනැවතී යුද්දයේ හමුදා නායකත්වයද නිර්දය විවේචනයට ලක් කල අයුරු විවේචනයට ලක් වූවන්ට අද අමතක වුවත් දේශහිතෛෂී ජනයාට අමතක නැත.මක් නිසාද යත් ඔවුන් එදා සිදු කල පහර දීම් වල සෘජු බලපෑම එල්ල වන්නේ ඔවුන්ගේ පෞද්ගලිකත්වයට නොව මව් බිමේ ඉරණමට වන බැවිනි.ත්‍රස්ත මර්දන සටනේ ගෞරවය පික් පොකට් ගැසීමට අද වලි කන්නේ මෙම ද්‍රෝහීන් ය.

සරත් ෆොන්සේකා මහතා ඇමට දමා මේ අල්ලන්නට හදන්නේ බහුතර ජනයාගේ දේශමාමකත්වයයි.එය කිසිදා රනිල් වික්‍රමසිංහ යොදවා සිදු කර ගත නොහැකි බව සියල්ලන්ට ප්‍රත්යක්ෂ වී තිබේ.එබැවින් සරත් ෆොන්සේකා සහ රජය අතර ඇති වූ මත භේදය දඩමීමා කර ගනිමින් බොර දියේ මාලු බෑමට මේ කරනා නින්දා සහගත උත්සාහය දැනුවත් ප්‍රතිවිරෝධයකින් පරාජය කල යුතුය.

එකල දේශප්‍රේමීයකු වූ සරත් ෆොන්සේකා මහතා අද වන විට දේශදෝහියකු කර ඇත්දැයි සමහරෙක් තුල ප්‍රශ්නයක් පැන නැගිය හැක.දේශප්‍රේමී හෝ දේශද්‍රෝහී වන්නේ උපතින් රැකියාවෙන් හෝ තනතුරෙන් නොවේ.තමන් මාතෘභූමිය වෙනුවෙන් සිදු කරනා මෙහෙවරෙනි.එසේ බැලූ කල යුද හමුදාපතිවරයා ලෙස සරත් ෆොන්සේකා මහතා සුපිරිම ගනයේ දේශප්‍රේමීයෙක් විය.ඒ පිලිබඳ කිසිඳු විවාදයක් තිබිය නොහැක.නමුත් අද වන විට ඒ මහත තෝරා ගෙන ඇත්තේ තමන්ට උචිත පිල නොවේ.(ඒ මහතාගේ දේශපාලන මතය එජාපයට හිතැති එකක් විය හැක.).එහි සිටින්නේ ඒ මහතාම වරක් ප්‍රකාශ කල පරිදි මව්බිමේ ජයග්‍රහණය ගැන දුක් වන නිවටයන්ය.ත්‍රස්තයන් කරේ තබා ගෙන සිටි ද්‍රෝහීන්ය.තම දේශපාලන බඩගෝස්තරය වෙනුවෙන් තම ඕනෑම දෙයක් පාවා දීමට හැකි ජුදාස්ලාය.මේ සිඟාලයන්ගේ සැබෑ අරමුණ සරත් ෆොන්සේකා රජ කරවීම නොව තමන්ට දිනා ගත නොහැකි බහුතර ජන මනස හමුදා ඇඳුම පෙන්නා දිනා ගැනීමට බව සරත් ෆොන්සේකා හැරුණු කල අන් සියලු දෙනාට වැටහෙන කාරණයකි.

දෙශද්‍රෝහී වන්නේ නම් ඒ මහින්ද රාජපක්ෂට එරෙහි වීම නිස නොව මව්බිමේ සතුරන් හා එක් වීම නිසාය.අනිත් අතින් මහින්ද රාජපක්ෂ සමග සිටිම පමනක් දේශප්‍රේමියකු වීමට සුදුසු කමක් නොවන බව කොටි ත්‍රස්තයන්ට උඩ ගෙඩි දුන් සහ දෙන ඵ් චන්ද්‍රසේකරන් වැනි ද්‍රෝහීන් ගැන සැලකීමේදී වටහා ගත හැක.දේශද්‍රෝහියෙකුට වුවද තම වැරැද්ද නිවරදි කර ගනිමින් මව්බිම වෙනුවෙන් කැප වේ නම් දේශප්‍රේමියකු විය හැකි බව විර කැප්පෙටිපොළ ජාතියට තහවුරු කර දී ඇත.එහි අනිත් පැත්තද එසේම බව අලුතෙන් කිව යුතු නොවේ.


මහින්ද විවේචනය කරන්නන්ගේ අනෙක් ප්‍රධාන විවේචනය නම් දූෂණය නාස්තිය සහ ඥාති සංග්‍රහය ගැන එල්ලවන චෝදනාය.මින් සමහරක් අතිශෝක්තියට නැගූ ඒවා වන නමුත් මහින්ද ජනාධිපතිවරයාගෙන් අපේක්ෂාකල ප්‍රගතියක් ඒ ක්ෂේස්ත්‍රවලදී අත් කරගෙන නොමැති බව පිලිගත යුතු සත්‍යකි.( නමුත් මතක තබා ගත යුතු කරුණක් වන්නේ මෙය පසුගිය රජයන් හා සසඳා කරනු ලබව විවේචනයක් නොවන බවය.අතිශෝක්තිය නැගූ පංගුව අත් හැරි කල පසු ගිය බොහෝ රජයන්ට වඩා වත්මන් පාලනය සුජාත විය හැක.නමුත් බහුතරය අපේක්ෂා කරන මට්ටම එය නොවේ)
එබැවින් ඉදිරියේදී බිහි කර ගන්නා තමන්ගේ රජයේදී මේ නාස්තිය හා දූෂණය මුලිනුපුටාදැමීමට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට දනුවත් සක්‍රීය වැඩ කොටසක් කිරීමට සිදු වනු ඇත.එසේ වුවත් සරත් ෆොන්සේකා ඇමට යොදා බිහි කර ගැනීමට තැත් කරන රජයෙන් එය මේ තරමකින් හෝ ඉටු නොවන බව පැහැදිලි වන්නේ දින 180වකට වඩා අඩුවන පාලන කාලයකට මුහුණදී ධූරය අත් හැරීමට නියමිත ෆොන්සේකා පසුපස සහ ඉන් ඉදිරියට රජ කරන්නේ මීට වසර හයකට පමන පෙර රට සූරා කෑ ටයි කෝට් හැඳි චෞර රැලම වන බැවිනි.රාජ්‍ය දේපල කුණු කොල්ලයට විකුණමින් කොමිස් කෑ ඒ දෝහී අතීතය සරත් ෆොන්සේකාගේ නිල ඇඳුමෙන් වසන් කල නොහැක.


එබැවින් සිදු කල යුතු දේ සක් සුදක් සේ පැහැදිලිය.ජනතා ජයග්‍රහණය පික් පොකට් ගැසීමට සැරසෙන ද්‍රෝහීන් පරදවා බහුතර දේශමාමක ජනයා අපේක්ෂා කරන සමෘද්ධිමත් මාතෘ භූමියක් බිහි කර ගැනීමේ තීරණය නොපැකිළ ගැනීමය.මාතෘභූමිය එක් සේසත් කිරීමේ මාහැඟි කාර්‍යයට කෘත ගුණ සැලකීම සියල්ලන්ගේ අත් හල නොහැකි යුතුකමයි.සිදු කරනා හීන් නූල් සූත්තර සහ වියරු කුමන්ත්‍රණ පරදා මව්බිමේ ජයග්‍රහණය වෙනුවෙන් තම යුතුකම සහ වගකීම ඉටු කිරීමට තරම් නිරවුල් අවබෝධයක් බහුතර දේශම්මාමක ජනයාට ඇතැයි අපි තරයේ විශ්වාස කරමු.

-කැලුම් නිරංජන