Saturday, June 13, 2009

රටේ අනාගතය සහ යූ ඇන් පි ය . . . .

2 comments

අද දවසේ කිසිවකුත් අවදානය යොමු නොකරන එක්සත් ජාතික පක්ෂය හා සබැඳි මාතෘකාවක් ගැන අවධානය යොමු වූයේ පසු ගිය සතියේ එහි නායකයකු පුවත්පතකට කර තිබූ ප්‍රකාශයකි.

බෙදුම්වාදය රජ කරවීමට කටයුතු කරන අය ඒ සඳහා පිඹුරුපත් සකසනවා
-සජිත් ප්‍රේමදාස
2009 ජුනි 10 ලක්බිම

එක්සත් ජාතික පක්ෂය යනු අධිරාජ්‍යවාදී පාලනයෙන් පසු මෙරට පාලනය කල පලමු දේශපාලන පක්ෂය විය.1947 දී එය බිහි වන්නේම අධිරාජ්‍යවාදීන්ගෙන් පසු ස්වදේශිකයන්ට බලය පැවරීමේදී සිදු වන පරතරය අවම කරවීමේ අරමුණෙන්මය.එනම් අධිරාජ්‍යවාදී පාලනයත් එ.ජා.ප පාලනයත් අතර ඉරක් ගසා වෙන් කල හැකි පැහැදිලි වෙනසක් දක්නට නොවීය.එය අධිරාජ්‍යවාදී පාලනයේම තවත් දිගුවක් පමණක් විය.
නව ලිබරල් වාදී හා වෙළඳපොළ විසින් මෙහෙයවන ආර්ථික ක්‍රමයක් පිළිබඳ විස්වාස කරන ඔවුන් පූර්ණ දක්ෂිණාංශික දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් විය.

ජාතියේ පියා නමින් හැඳින්වූ ඩී එස් සේනානායක මහතා තුල එකල ප්‍රබල බලවේගය වූ සමසමාජ සහ කොමියුනිට්ස්වාදීන්ට වඩා යම් ජාතිකත්වයක් නිරූපණය වුවද සැබෑ ලෙසම ඔහු ඓන්ද්‍රීයව මේ ලක් පොලව හා බැඳුනු ජාතිකත්වයක් නියෝජනය නොකලේය.රෝල් කෝට් ටොප් හැට් පැලඳි ඔවුන් නියෝජනය කලේ අධිරාජ්‍යවාදීන්ගෙන් පසු මෙරට බලය සුමටව හුවමාරු කල හැකි අධිරාජ්‍යවාදීන්ගේම දිගුවකි.
කෙසේ වෙත්ත් 1947 සිට 1956 දක්වාද , 1965 සිට1970 දක්වාද 1977 සිට 1994 දක්වාද ආණ්ඩු ප්ක්ෂය ලෙස රාජ්‍ය පාලනය සිඩු කිරීමට එ.ජා.ප ය ට හැකි විය.ශ්‍රී ලංකාවට නිදහස ලැබීමෙන් පසු ගත වූ වසර 61න් 33 ක් ම රට පාලනය කලේ එ.ජා.ප යයි.
1978 දී ස්ථාපිත විධායක ජනාධිපතිධූරයේ 1994 දක්වා කටයුතු කිරීමට එ ජා ප යට හැකි විය.

නමුත් 1994න් පසු උදාවන යුගය එ.ජා.ප.යට තීරණාත්මක විය.එනම් දේශීය විදේශිය සකල බලවේගවල සහයෙන් සිදුවූ චන්ද්‍රිකාගමනය සහ එ.ජා.ප නායකත්වයට රනිල් වික්‍රමසිංහ පත් වීමය.
චන්ද්‍රිකාගේ දේශපාලන ආගමනය වන විටත් එ ජා ප ය තුල යම් ජාතිකත්වයක් නිරූපණය විය..
J R ජයවර්ධන කූට පාලකයා පවා ජාතිකත්වය සෘජුව ප්‍රතික්ෂේප නොකලේය.ඔහු වංචනික ලෙස එය ගසා කෑවේය.ඉන් පසු පැමිණි R‍ ප්‍රේමදාස මහතා තුල ඊට වඩා යම් ජාතික හැඟීමක් තිබුනු අතර,කෙටි කලක් නමුත් රාජ්‍ය පාලනය කල ඩී බී විජේතුංග මහතා මෙ සියල්ලන්ටම වඩා ජාතිකත්ව පිළ නියෝජනය කලේය.
නමුත් 94දී පක්ෂ නායකත්වයට පත් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා මේ සියල්ලන්ට වඩා වෙනස් විය.ජාතිකත්ව හැඟීමක් පවා නොවූ ඔහු චන්ද්‍රිකා සමගම ඊට අනුරූපවම සහ ඊටත් වඩා ජාතිකත්වය ප්‍රතිෂේප කලේය. ඒ වෙනුවට නව ලිබරල් වාදයත් බටහිර ගැති විජාතික ප්‍රතිපත්තිත් පක්ෂය තුල මුල් බැස්සවීය.ජාතිකත්වයට යම් පමනකට හෝ ලැදි අංකුර නායකයන් විනාශ කරමින් තමන්ට හිතවාදී සීනි බෝල මතවාදය අදහන කූල්ටර් පැලැන්තියේ බලය පක්ෂය තුල තහවුරු කලේය.
ජන්මයෙන්ම ජාතිකත්ව විරෝධී පිළ නියෝජනය කල ඔහුගෙන් මීට වඩා දෙයක්
බලාපොරොත්තු වීම අණුවන කමකි.94 සිට එක් 2001 මැතිවරණය හැරෙන්නට සියලු මැතිවරණවලින් පාහේ මෙරට අති බහුතරයක් ජනතාව රනිල් ප්‍රමුඛ මෙම නඩය ප්‍රතික්ෂේප කලේ එහෙයිනි.
(2001 දී ඔහු බලයට පත්වන්නේ එහි අපගමනයක් නිසා නොව එකල පැවති චන්ද්‍රිකා පාලනයේ අත්තනෝමතික තීරණත් ,ඒ සමගම බද්ධ වූ විදේශීය බලවේගවල සහයත් ලැබීම හේතුවෙනි.ඒ වසර 3 තුලදී පවා එම රජයෙන් සිදු කල අමනෝඥ ක්‍රියා පටිපාටිය බහුතර ජනයාගේ සිත් තුලින් ඉවත් කිරීම පහසු නොවනු ඇත)
.

අද වන විට ගෙවී යන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ රාජ්‍ය කාලයේ හොඳම සහ ජනප්‍රියම අවදිය වන අතර ඉදිරියේදී එන ඊලඟ ජනාධිපතිවරණය සහ මහ මැතිවරණයද පහසුවෙන් ජය ගැනීමට මහින්ද රාජපක්ෂ ප්‍රමුඛ සන්ධානයට හැකි වීම කිසිවෙකුටත් වැලැක්විය නොහැක.
නමුත් ඉන් පසු මහින්ද රාජපක්ෂ යුගය නිමා වීමට ඇති ඉඩ කඩ වැඩිය.ඉන් පසු සමහර විට ඊලඟ ජනාධිපතිවරයාද ශ්‍රී.ලං .නි.ප තුලින් බිහි වීමට ඉඩ කඩ පවතී.
නමුත් රනිල් වික්‍රමසිංහ නම් බලා පොරොත්තු වන්නේ ඊලඟ මහින්ද රාජපක්ෂ වාරයෙන් පසුව හෝ තමන්ට බලය ලබා ගත හැකිය යන්නයි.නමුත් ඔහුට එතෙක් පක්ෂ නායකත්වය රැක ගැනීමට හැකි වේ යැයි සිතිය නොහැක.පක්ෂය තුල නොනැවතී නැගෙන නායකත්ව විරෝධී රැල්ල 2016 වනතුරු යට ගසා ගැනීමට ඔහුට නොහැකි වනු ඇත.එසේ වීමට නම් පාර්ලිමේන්තු බලය හෝ තමන් වෙත දිනා ගැනීමට ඔහුට සිදු වනු ඇත.නමුත් දක්නට ලැබෙන පෙරනිමිති දෙස බලන විට පෙනී යන්නේ එලෙස සිදු වීමට ඇති අවකාශය ඉතාම අල්ප බවය.
එසේ නම් එ.ජා .ප ඊ ලඟ නායකත්වයට පත් කර ගත යුත්තේ කවරෙක්ද?
එහි පෙරමුණේ සිටිනුයේ S B දිසානායක සහ සජිත් ප්‍රේමදාස යන නම්ය.

කලක් ශ්‍රී ලං නි ප මහ ලේකම් ධූරයද දැරූ S B 2001 සිදු කල පක්ෂ මරුවෙන් පසු එ ජා ප ජාතික සංවිධායකවරයා විය.
නොහික්මුණු ප්‍රකාශ කිරීමට ප්‍රසිද්ධියක් උසුලන මොහුගේ එවැනි ප්‍රකාශයක් නිස දෑ අවුරුදු සිර දඬුවමකටද ලක් වන්නට සිදු විය.නමුත් අපට වඩා වැදගත් වන්නේ එය නොවේ .ඔහු නියෝජනය කරන්නේ කුමන පිළද යන්නයි.කුමන මතවාදයද යන්නයි.ඔහු ප්‍රසිද්දියේම ජාතිකත්ව මතවාදය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නෙකි.ජාතිකත්ව මතවාදීන් නුරුස්සන්නෙකි.විජාතික බටහිර මතවාදය වෙනුවෙන් සෘජුවම පෙනී සිටින්නෙකි.විජාතික මනසක් හිමි ලිබරල්වාදියෙකි.පරීක්ෂා කර බැලීමට වත් නායකත්වය හිමි නොවිය යුතු රනිල් වික්‍රමසිංහයන් හා සමානවම ප්‍රතික්ෂේප කල යුත්තෙකි.මොහු රනිල් වික්‍රමසිංහයන්ට වඩ භයානක වන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහයට නොමැති මොහු සතු දරඳඩු බවය.එම නොහික්මුණු කම රටට අහිතකර මතවාදය සමග එක් වූ කල නියතලෙසම රට විනාශය කරා ගමන් කරවීමට එයම ප්‍රමාණවත්ය.එබැවින් මොහු එ ජා ප නායකත්වයට පත් වීම වැලැක්වීම එ ජා ප ය තුල සිටින ජාතික බලවේග නියෝජනය කරන්නන්ගේ වගකීමකි.


නමුත් ඊලඟ විකල්පය කලින් එක තරම් නපුරු නොවන හැඩක් පෙනේ.හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කය තුලින් දේශපාලන ගමන ඇරඹූ සජිත් ප්‍රේමදාස ,R ප්‍රේමදාස මහතා සතුව තිබූ සහ නිවරදි අයුරින් භාවිතා නොකල ජාතිකත්ව මතවාදයට හිතවාදී බවක් නිරූපණය කරයි.පසුගිය දශකය පුරාවට නිරීක්ෂණය කරන කල ඔහුගේ මෙම ජතික මතවාදයට දක්වන හීලෑකම පැහැදිළිවම නිරීක්ෂණය කල හැක.විජාතික මතවාදයට හිතකර පක්ෂය තුල රැඳෙමින් වුවද ජාතිකත්වයට ලැදි තම 'ජාතිකවාදී දෙශපාලන කුමර බඹසර' නැති කර නොගැනීමට ඔහු උත්සාහ කරමින් සිටී.එය පැසසිය යුතු කාරණයක් බව සැබෑ නමුත් සිදු විය යුතු පරිණාමයන් තවමත් ඉතිරිව පවතී.නමුත් දැයට හිතවත් මහා සංඝරත්නය ප්‍රමුඛ සියලු දෙනාගේම වගකීම වන්නේ මෙම අංකුර නායකයාගේ දේශපාලන ගමන් මග රටට හිතකර දිශාවකට තල්ලු කරගෙන යාමය.එය තව තවත් ජාතිකත්ව මතවාදයෙන් පුරවාලීමය.මක් නිසාද යත් අපට එ .ජා .ප යෙන් බාහිර නායකත්වයක් රටේ නායකත්වයට පත් කර ගැනීමට නොහැකි වාතාවරණයකට වුවද මුහුණ දීමට සිදු විය හැකි බැවිනි.එබැවින් කල යුතුව ඇත්තෙ එ.ජා.ප ය තුලද රටට හිතකර මතවාදය තහවුරු කල හැකි නායකත්වයක් බිහි කිරීමය.

- කැලුම් නිරංජන




Thursday, June 11, 2009

ජනපති තුමනි,බල්ලන් බැඳ දමනු. . . .

0 comments

විසකුරු සන්නද්ධ ත්‍රස්තවාදී ග්‍රහණයෙන් මාතෘ භූමිය නිදහස් කර ගෙන මසක් ඉක්ම යන්නටත් මත්තෙන් ත්‍රස්තවාදයේ පසු පෙළ බලවේග පෙරටත් වැඩි ජවයකින් කරලියට පැමිණෙමින් තිබේ.දෙමළ ජාතිවාදයේත් බෙදුම්වාදයේත් මාරාවේශය පුදුමාතලන් ජය භූමියේදී වීරෝධාර රණවිරුවන් විසින් බයිනෙත්තු කටින් නිහඞ කර දැමුවද එහි පිටු පස සිටි දෙස් විදෙස් බලවේග සිදු වූ තැති ගැන්ම මග හරවා ගනිමින් නැවතත් තම සුපුරුදු අරමුණ වෙනුවෙන් පිඹුරුපත් සකසමින් සිටී.

ත්‍රස්ත මර්දන මෙහෙයුම සාර්ථකව අවසාන වනවාත් සමගම ,අවසන් සටනේදී සාමාන්‍ය ජනයා සංහාරයකට ලක් වී යැයි චෝදනා නැගුනේත් ඒ විගසම එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කමිටුව අබියස චන්ද විමසුමකට මුහුණ දීමට ශ්‍රී ලංකා රජයට සිදු වන්නේත් , කොටි වනසන සටනට යුද නායකත්වය සැපයූ වීර සෙන්පතියන් සහ දේශපාලන නායකත්වය සැපයූ දේශප්‍රේමී දේශපාලන නායකත්වයත් ඊනියා යුද අධිකරණය නැමති දං ගෙඩිය වෙත දක්කන්නට කැස කවන්නේත්එහි එකිනෙකට සම්බන්ධ සිද්ධි දාමයක් ලෙස මිස අහඹු සිදුවීම් ලෙස නොවන බව වටහා ගත යුතු වෙමු.

ඊනියා මානව හිමිකම් සමුළුව ඉදිරියේදී එහි චන්ද විමසීමෙන් ජය ගැනිම රාජතාන්ත්‍රික ජයග්‍රහණයක් බව සැබෑ නමුත් එහිදී එම ජයග්‍රහණය ලබා ගැනීමට රජයක් ලෙස ජාත්‍යන්තරය ඉදිරියේ රටට අහිතකර බෙදුම්වාදයට වාසිදායක යම් කොන්දේසි වලට අකමැත්තෙන් හෝ එකඟ වී ඇත්නම් එය මහින්ද රාජපක්ෂ රජය කර ගත් බරපතල දේශපාලන වැරැද්දක් වනු ඇත.
එය අතිමහත් බහුතරයක් වන දේශප්‍රේමී ජනතාව කිසි සේත් අනුමත නොකරනු ඇත.ඔවුන් මහින්ද රාජපක්ෂ රාජාසනය මත හිඳවූයේ එම අරමුණින් නොවන බව තරයේ මතක තබා ගත යුතුය.එසේ නොවුනහොත් අද මහ ඉහලින් ප්‍රසශ්ති ගායනා ඉදිරිපත් කරන්නන්ම ඔහුට එරෙහිව නැගී සිටිනු වැලැක්විය නොහැකි වනු ඇති.නමුත් අද දවසේ ජාතික බලවේගයේ ශක්තිවන්තමයා වන මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට එසේ බහුතර දේශප්‍රේමී බලවේගයේ හඬට ලෙහෙසියෙන් පිටුපා යා නොහැක.

නමුත් අද දවසේ අභියෝගය වී තිබෙන්නේ ජනාධිපතිවරයා නොව ඔහු වටේ සිටිනා කේවට්ට ඇමතිවරුන්ය.එදා ජාතික බලවේගයේ සෘජු මැදිහත්වීම නොවන්නට මහින්ද රාජපක්ෂ සිංහාසනය මත නොවන්නට ඉඩ තිබිණ.එසේ වී නම් දොන් ජුවන් ධර්මපාල චරිතය මෙලක තුල ප්‍රතිරූපණය වනු ඇත.ඊලාම් රාජ්‍යට අවශ්‍ය සියලු අඩු වැඩිය රාජතන්ත්‍රය විසින්ම සපයා එය නීතිගත වන්නටද ඉඩ තිබිණ.ත්‍රස්තවාදය පැරදවීම වෙනුවට මවන කෘතිම භීතියට මුවා වී දෙමල ජාතිවාදයේ අභිලාෂ සම්පූර්ණ වන්නට ඉඩ තිබිණ.

නැවතත් කරලියට ගෙන ඇති බලය බෙදීම සහ ඊනිය 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝදනය බලාත්මක කිරීමට කෑ මොර දෙන්නන් බහුතරය එදා මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති ධූරයට පත් වීම බලාපොරොත්තු නොවූ අය සහ ඊට ප්‍රසිදිධියේ හෝ සැඟවී උල්පන්දම් දුන් ඇම්බැට්ටයන්ය.
ඔවුන්ට අයත් වන්නේ එදා විපක්ෂයේ සිටියවුන් පමණක් නොව, ශ්‍රී ල නි ප රජය තුල සිටියවූවන්ද වෙයි.සිංහල භාෂව රාජ්‍ය භාෂාව වීම අමන ක්‍රියාවක් ලෙස දකින්නේත්,ඊනියා ජනවාර්ගික අර්බුදයට විසඳුම 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝදනයටත් ඔබ්බට ගිය අසමමතික බලය බෙදීම ලෙස දකින්නේත් මේ ද්‍රෝහීන්ය. ඔවුන් අද රජයේ ප්‍රබල ඇමති වරුන් බව සැබෑ නමුත් දස දහස්වරක් පරාජය කර ඇති බොරු පුහු මතවාද නැවත නැවතත් පුනරුච්චාරණය කිරීමට තරම් ඔවුන් ලැජ්ජා නැති නිවට අමනයන් වීම රටේ අවාසනාවකි.

ඔවුන් නැවතත් කොතරම් ඉලිප්පීමට උත්සාහ කරන්නේද යන්න,ජාතික බලවේගයේ ක්‍රියාකාරිකයන්ට එල්ල කරනා සෘජු අපවාද වලින් පැහැදිලි වේ. ආසන්නතම උදාහරණය නම්,ගුණදාස අමරසේකර නම් ප්‍රාඤ්ඥයාට එරෙහිව ඩිලාන් පෙරේරා නිවට ඇමතිවරයා එල්ල කරන ලද පුස් වෙඩිල්ල සැලකිය හැක. දශක තුනක් තිස්සේ ජාතික චින්තනය නැමති සංකල්පය බිහි කර පෝෂණය කරන , ජාතියට මග කියන මෙවැනි සැබෑ ජාතිමාමකයන් මෙසේ ගර්භාවට ලක් කිරීමට ඉඩ හැරීම දේශප්‍රේමි ජනයා නොඉවසන්නකි.

විජාතික මනස් ඇති මේ නිවටයන් සමාජය ඉදිරියේ නිවරදි අයුරින් හෙළිදරව් කිරීම සියල්ලන්ගේම වගකීමකි. ජාතික බලවේගයට පින් සිදු වන්නට ඇමතිකම් දරන මේ නිවටයන් එම ඇමති කමම යොදා ගනිමින් ජාතික බලවේගයටම වින කටින්නට දරණා වෑයම ජුගුප්සාජනකය.
මෙම දුෂ්ට බලවේගවලට ඊලඟ මැතිවරණවලදී නිසි පාඩම් ඉගැන්වීමට දේශප්‍රේමී සියලු ජනයා සිතට ගත යුතුය.ඒ සඳහා ඔවුන් මෙම දැනුමෙන් සන්නද්ධ කර තැබීම ජාතික මතවාදයට හිතවාදී සියල්ලන්ගේම පැහැර හැරිය නොහැකි වගකීමකි.

නමුත් සියලු වගකීම මහජනයා වෙතට පවරමින් ඉන් ලිස්සා යාමට විධායක ජනාධිපතිවරයා ලෙස මහින්ද රාජපක්ෂට නොහැකිය. මාතෘ භූමියට ද්‍රෝහී නොවී සිටීමම පමනක් ප්‍රමාණවත් නොවන අතර,ද්‍රෝහීන්ට යන එන මන් නැති කිරීමේ වගකීමද ජනාධිපතිවරයා සතු බව වටහා ගත යුතුය.
තම ඇමති මණ්ඩලයේ සිටිනා මෙම ද්‍රෝහීන් (කුමන පැලැන්තියකට අයත් වුවත්) පිලිබඳ අත් හල නොහැකි වගකීමක් ඔහු වෙත පැවරී ඇත.

ජන හද හඳුනන ජනපතිගෙන් බහුතරයක් වූ දේශප්‍රේමින්ගේ අද දවසේ ඉල්ලීම මෙයයි..
ජනාධිපතිතුමනි මේ බල්ලන් බැඳ දමනු. . . .
මක් නිසාද යත් බල්ලන් සපාකෑවහොත් එහි වන්දිය ගෙවන්නට සිදු වන්නේ ඔහුගේ අයිති කරුට වන බැවිනි.


-කැලුම් නිරංජන

Monday, June 1, 2009

ත්‍රස්තවාදය අවසන් - දෙමළ ජාතිවාදය සහ බෙදුම්වාදය මතවාදීව පරදවමු.

0 comments
ශක හතරකට ආසන්න කාලයක් පුරා මේ පොළවේ හොල්මන් කල දෙමළ ජාතිවාදයේත් බෙදුම්වාදයේත් ප්‍රචණ්ඩ වේශය පුදුමාතලන් යුද භූමියේදී ත්‍රස්ත නායක පිරභාහරන්ගේ අවසානයත් සමග නිමාවට පත් විය.බටහිර අධිරාජ්‍යවාදයේ නොමසුරු අනුග්‍රාහකත්වයෙන් පෝෂණය වූ දෙමළ ජාතිවාදයටත් එමගින් උපන් දෙමළ බෙදුම්වාදයටත් මෑත ඉතිහාසයේ පැවැත්ම තහවුරු කලේ මෙම සන්නද්ධ ත්‍රස්තවාදය විසිනි.නමුත් අද වන විට එම සන්නද්ධ වියරුව අපේක්ෂා කල පරිදිම ලෙයින් සහ යකඩින් සුන්නද්දූලි කර දමා හමාරය.

එය දේශප්‍රේමී සිත් සතන් මවිත කරවන හා ආනන්දයෙන් පුරවාලන කාරණයක් වුවද අමතක නොකල යුතු කාරණය වන්නේ මෙය අහඹු හෝ වාසනාවට පහළ වූ ජයග්‍රහණයක් නොවන බවය.එය මාතෘ භූමියේ ඊකාග්‍රතාවය වෙනුවෙන් දිවි පිදූ සහ ඒ වෙනුවෙන් අබාධිත බවට පත් වූ දස දහස් ගනන් වීර පුතුන්ගේ ලේ වලින් සුජාත වූ විජයග්‍රහණයක් විය.

තස්තවාදයේ සමස්ත නායකත්වයම වනසමින් සමගම එයට අනුබද්ද සියලුම මූල කඳවුරු අත් පත් කර ගත් හමුදාවෝ මාතෘ භූමිය ත්‍රස්ත ග්‍රහණයෙන් සම්පූර්ණ වශයෙන් මුදවා ගත්හ.නමුත් ත්‍රස්තවාදයේ ප්‍රචණ්ඩ අඳුරු සෙවනැලි තව ටික කලක් යන තුරු හොල්මන් කිරීමට ඇති ඉඩ කඩද අමතක නොකළ යුතු වෙමු.

පෙර පරිදි මූල අණ දීමක් නොමැති නිසා සංවිධානාත්මක ප්‍රහාර එල්ල කිරීම් නතර වුවත් දිවයිනේ හතර කොනේ ඉතුරු වී ඇති ත්‍රස්තවාදීන් අතලොස්ස වුවත් කොයි මොහොතක හෝ තැනින් තැන ප්‍රහාර එල්ල කිරීමට ඇති අවකාශය පිළිබඳවද අවධානයෙන් සිටිය යුතු වෙමු.නමුත් එම සාධාරණ බියද වැඩි කල් නොගොස් නිමා වනු නියතය.එයින් පසු ශ්‍රී ලංකාව ත්‍රස්ත බියෙන් මුලුමනින්ම මිදෙනු ඇත.

ත්‍රස්තවාදය අපේක්ෂා කල පරිදිම එයට හුරු පුරුදු භාෂාවෙන්ම පිළිතුරු දී නැති කර දැමුවද ත්‍රස්තවාදය නැමති දරුවා බිහි කළ දෙමළ ජාතිවාදය සහ
දෙමළ බෙදුම්වාදය නැමති ගර්භාෂය තවමත් ඉතිරිව පවතී.සන්නද්ධ මුහුණුවරේ පරාජයත් සමග එය යම් තරමකට යට පත් වුවත් ඉදිරියේදී එය නොයෙක් වෙස් මුහුණු පැලඳ කරලියට බසිනු ඇත.
දෙමළ ජාතිවාදයේත් බෙදුම්වාදයේත් සන්නද්ධ අංශය අපගේ වීරෝධාර හමුදාවන් විසින් නිසි ලෙස පරාජය කලත්,ඉතිරිය කරන්නට වන්නේ යුද පිටියේ නොව මතාවාදී තලයේය.ඒ සඳහා පැහැදිලි දැක්මක් සියලු දෙනාට තිබිය යුතුය.නැතහොත් වන්නේ අඳුරේ අත පත ගෑමටය.

දෙමළ ජාතිවාදීන් අඩ සියවසකට පමණ පෙර සිට දොඩවන බේගල් සහ බොරු මතවාද මතවාදීමය ලෙස පරාජය කිරීම එතරම් අපහසු කරුණක් නොවේ .ඒ සඳහා ඒ ඒ විෂයානුබද්ධ බුද්ධිමතුන් දැන් වත් වහ වහා පෙළ ගැසිය යුතුය.දෙමළ ජාතිවාදයට මූල බීජ සැපයූ කුඩා කාරණාවේ සිට සියලු බොරු අසංගත මතවාද සංගතව සිංහල බෞද්ධ දෘෂ්ඨියෙන් විග්‍රහ කර පරාජය කල යුතුය. එය අපට කල හැකිය.
මව්බිමේ වීරෝධාර දූ පුතුන් ලේ රුහුරු පුදා කල අතිමහත් කැප කිරීම අර්ථවත් කල හැක්කේ එලෙසම පමණි......

ජය වේවා
- කැලුම්